เมื่อปี 2558 องค์การอนามัยโลก จัดให้ไทยอยู่อันดับที่ 2 ของประเทศที่มีอุบัติเหตุทางถนนที่สูงที่สุดในโลก รองจากประเทศลิเบีย โดยในปีนั้นไทยมีผู้เสียชีวิต 24,237 ราย คิดเป็น 36.2 คน ต่อประชากร 1 แสนคน ซึ่งประมาณการเป็นความสูญเสียทางเศรษฐกิจกว่า 3.5 แสนล้านบาท

ผลการศึกษาจากข้อมูลในปี 2554-2557 พบว่ามีแนวโน้มลดลง จากการพยากรณ์อัตราการเสียชีวิตในปี 2563 มีค่าอยู่ที่ 28 ราย ต่อแสนประชากร การเสียชีวิตบนท้องถนนในไทย จำแนกตามประเภทยวดยาน มีสัดส่วนการตายจาก รถจักรยานยนต์ มากที่สุด กว่า 70% รถยนต์ ส่วนบุคคล 13% คนเดินเท้า 8% และ จักรยาน 3%

ปัญหาอันดับ 1 ของ อุบัติเหตุ บนทางหลวงเกิดขึ้นจากวัตถุอันตรายข้างทาง สูงถึง 60% ของอุบัติเหตุทุกประเภท และเป็นสาเหตุหลักของการเสียชีวิต 40% องค์การอนามัยโลกได้ให้คะแนน น้อยกว่าค่าที่ยอมรับได้ และที่สำคัญไทยยังขาดกฎหมายเกี่ยวกับที่นั่งเด็ก โดยจำนวน 2 ใน 3 ของอุบัติเหตุและการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุบนทางหลวง มาจากการใช้ความเร็ว และ รถตู้ มีความเสี่ยงที่จะเกิดเหตุและ เสียชีวิต สูงกว่า รถบัส 1 ชั้น ถึง 6 เท่า

ส่วนการใช้ รถจักรยานยนต์ พบว่า 2 ใน 3 ของการเสียชีวิต เกิดจากการชนกับยานพาหนะคันอื่น อุบัติเหตุทาง รถจักรยานยนต์ ที่เกิดขึ้น มักรุนแรงหากเกิดบริเวณทางแยก จุดปิดเกาะกลาง ทางโค้ง หรืออื่นๆ ที่ไม่ใช่ทางตรง

บ้านเราคงจะอยู่หัวแถวของ ประเทศที่มีอุบัติเหตุทางถนนสูงที่สุดในโลก อีกนานมากๆ เพราะดูท่าทางแล้วคงจะแก้ไขลำบาก อย่างเรื่อง วัตถุอันตรายข้างทาง ที่เป็นปัญหาอันดับ 1 นั้น บ้านเราแก้ไขยากมาก อย่างต้นไม้ริมถนน พวกจุดอันตรายนอกจากจะไม่ได้แก้ไขแล้ว ยังมีการสร้างเพิ่มอีก ไม่ว่าจะเป็นการชำรุดของถนน การขุดถนน การก่อสร้าง คนทำงานข้างทาง โดยไม่มีป้ายเตือน หรือสัญญาณไฟเตือนในเวลากลางคืน เจ็บตายไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้ว ก็ยังมีให้เห็นกันเรื่อยๆ และจะเห็นกันต่อไป ตามนิสัยมักง่ายของคนบ้านเรา ที่ยังห่างไกลเรื่องความรับผิดชอบ

สำหรับการแก้ไขเรื่อง อุบัติเหตุ ในบ้านเรา ต้องแก้ไขที่ตัวบุคคล การเคารพกฎหมาย การขับขี่ รถจักรยานยนต์ โดยไม่สวม หมวกกันน็อค คนขับรถก็เช่นเดียวกัน ไม่ยอมคาดเข็มขัดนิรภัย ไม่ทำตัวมักง่าย เอาความสะดวกสบายเป็นที่ตั้ง

เครดิต: ยานยนต์

ที่มา : ทูเดย์อินชัวร์